Dit is onze Nieuwsflits Arbeidsrecht april 2011. Met deze nieuwsflits willen wij bereiken waar wij voor staan: het geven van praktisch advies en het onderhouden van persoonlijk contact met onze cliënten en relaties. In de nieuwsflits informeren wij u in enkele zinnen over een actueel onderwerp. Wilt u er meer over weten? Dan kunt u een van onze advocaten bellen, die u kort over dit onderwerp bijpraat (tel: 020 – 344 61 00).
Werkgever aansprakelijk voor burn-out
Een recente uitspraak laat weer eens zien dat op werkgevers een grote verantwoordelijkheid rust om te voorkomen dat hun werknemers overspannen raken. Het betrof een werkneemster die burned-out raakte na een lange periode van stelselmatig overwerken. Het Hof Den Bosch vond de werkgever hiervoor aansprakelijk. De werkgever had namelijk moeten bewaken dat de werkneemster haar werkzaamheden in gemiddeld 40 uur per week kon verrichten. Temeer omdat de werkgever wist dat ze moeite had met delegeren, perfectionistisch was en moeite had los te komen van het werk. Dat de werkneemster nooit had geklaagd, zelf extra werk naar zich toe had getrokken en uit eigen beweging overwerk had verricht, maakte dat niet anders. (Hof Den Bosch, 9 november 2010)
Mag ontslag op staande voet wegens gevangenisstraf?
Dat mag alleen als sprake is van bijkomende omstandigheden. Een werknemer van ABN AMRO was op staande voet ontslagen, omdat hij een gevangenisstraf moest uitzitten wegens ontucht met een minderjarige en daardoor niet op zijn werk kon komen. De Hoge Raad vond dit op zichzelf echter onvoldoende reden voor een ontslag op staande voet. Dat had anders kunnen zijn als ABN AMRO aan het ontslag ook bijkomende omstandigheden ten grondslag had gelegd. Alle omstandigheden tezamen hadden mogelijk wel een dringende reden voor ontslag kunnen opleveren. ABN AMRO had hierover echter onvoldoende in de ontslagbrief opgenomen. Hieruit blijkt weer eens hoe belangrijk het is een goede ontslagbrief te formuleren. (Hoge Raad, 17 december 2010)
Nieuwe baan, geen ontslagvergoeding
Het helpen van een werknemer aan een andere baan kan de werkgever een aanzienlijke ontslagvergoeding besparen. De functie van een 50-jarige werknemer met 20 dienstjaren kwam als gevolg van een reorganisatie te vervallen. Op grond van het Sociaal Plan kwam de werknemer in een mobiliteitscentrum waar hij gebruik kon maken van outplacement. Na ruim anderhalf jaar zegde de werkgever de arbeidsovereenkomst op. De werknemer was op dat moment al bij een andere werkgever in dienst getreden. Toch vorderde hij een ontslagvergoeding. Het Hof Amsterdam vond het ontslag echter niet kennelijk onredelijk. De werkgever had outplacement aangeboden en geïnvesteerd in scholing. Bovendien was niet duidelijk waarin het nadeel van de werknemer gelegen was, aangezien hij reeds voor het einde van de arbeidsovereenkomst een nieuwe baan had. (Hof Amsterdam 21 december 2010).
Boete voor illegale werknemers
Op grond van de Wet Arbeid Vreemdelingen moet een werkgever van alle arbeidskrachten controleren of ze de vereiste papieren hebben om te mogen werken en hiervan een administratie bijhouden. Dat geldt ook voor ingehuurd personeel. Boetes van de Arbeidsinspectie zijn bovendien lang niet altijd op de uitlener te verhalen. Een tuinbouwbedrijf in de regio Rotterdam moest door deze zure appel bijten. Het bedrijf had voor totaal EUR 40.000 aan boetes opgelegd gekregen voor werknemers zonder geldige papieren. De werknemers kwamen van een uitzendbureau. De Rechtbank Rotterdam oordeelde echter dat het tuinbouwbedrijf de boetes niet op het uitzendbureau kon verhalen, omdat het bedrijf zelf in haar controleplichten tekort was geschoten. (Rechtbank Rotterdam 5 januari 2011)
WW-uitkering na deelname aan De Gouden Kooi
Een deelneemster van het TV programma De Gouden Kooi had een WW uitkering aangevraagd nadat zij uit het programma was weggestemd. UWV had de uitkering echter geweigerd, omdat er geen sprake zou zijn van een arbeidsovereenkomst. Recent heeft de Hoge Raad beslist dat de deelneemster toch werkzaam was geweest op basis van een arbeidsovereenkomst en dus recht had op een uitkering. Er was namelijk aan alle vereisten voor een arbeidsovereenkomst voldaan: persoonlijke arbeid (haar deelname aan het programma), loon (zij ontving een vergoeding van EUR 2.250 gedurende haar deelname) en een gezagsverhouding (zij moest instructies opvolgen). (Hoge Raad 25 maart 2011).
Wetsvoorstel uitbreiding WMCO
Een wetsvoorstel voor uitbreiding van de Wet Melding Collectief Ontslag ligt bij de Raad van State voor advies. Op grond van de huidige WMCO moet de werkgever die binnen 3 maanden via ontslagprocedures (ontbinding of opzegging) 20 werknemers of meer wil ontslaan dat melden aan de betrokken vakbonden en UWV WERKbedrijf. Op grond van het wetsvoorstel moeten voor deze meldingsplicht in de toekomst ook werknemers worden meegeteld van wie de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden wordt beëindigd. Die vorm van beëindiging kan nu nog een manier vormen om onder de meldingsplicht uit te komen. Wordt vervolgd.”