Als onderdeel van de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) wordt een nieuwe ontslaggrond geïntroduceerd, de cumulatiegrond genoemd. Als de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden op de cumulatiegrond is eventueel een hogere transitievergoeding verschuldigd.
Achtergrond
Gedachte achter deze wijzigingen is dat rechters onvoldoende maatwerk kunnen leveren. De extra vergoeding is een compensatie voor de beëindiging van de arbeidsovereenkomst, terwijl de overige ontslaggronden ieder voor zich onvoldoende waren om een ontslag te rechtvaardigen.
Inhoud cumulatiegrond
De cumulatiegrond wordt als onderdeel (sub i) aan artikel 7:669 lid 3 BW toegevoegd. Volgens de wettekst moet sprake zijn van een combinatie van omstandigheden genoemd in twee of meer van de gronden (onderdelen c tot en met h), die zodanig is dat van de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Het stelstel van gesloten ontslaggronden blijft hiermee intact. De h-grond (restgrond) blijft eveneens behouden. De cumulatiegrond heeft geen betrekking op de a en de b grond. Dit geldt ook voor (hoger)beroepzaken.
De werkgever kan subsidiair om ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van de cumulatiegrond verzoeken. Ook kan deze primair aan het ontbindingsverzoek ten grondslag worden gelegd, waarbij dan wel omstandigheden uit twee of meer gronden (c-h) moeten worden aangevoerd. Let wel: voor de werknemer kan daar een hogere vergoeding tegenover staan (zie hierna).
Volgens het overgangsrecht is de start van de procedure (indiening ontbindingsverzoek ter griffie) in eerste aanleg beslissend. Dit geldt eveneens voor (hoger)beroepzaken.
Extra vergoeding
Bij ontbinding op de cumulatiegrond kan de rechter een extra vergoeding aan de werknemer toekennen. De rechter motiveert waarom al dan niet een extra vergoeding wordt toegekend. Ook wordt de hoogte van de vergoeding gemotiveerd. De extra vergoeding kan niet meer bedragen dan maximaal de helft van de transitievergoeding, berekend conform artikel 7:673 lid 2 BW. De vergoeding komt bovenop de transitievergoeding. Daarnaast kan een billijke vergoeding worden toegekend bij ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever. De hoogte van de extra vergoeding wordt bepaald aan de hand van de omstandigheden van het geval. De rechter stelt partijen in kennis van zijn voornemen om een extra vergoeding toe te kennen. Hierbij wordt de verzoeker een termijn gesteld om zijn verzoek in te trekken.
Commentaar
Als gevolg van voornoemde WAB-wijzigingen zal de rechter sneller tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst overgaan. Anderzijds wordt een ontslag op de cumulatiegrond (potentieel) duurder. Het is de vraag of de extra vergoeding los kan worden gezien van de overige vergoedingen. Dit is wel de bedoeling van de wetgever. De praktijk zal uitwijzen of rechters zich aan dit beoogde onderscheid houden.